przy stałej konsystencji, co prowadzi do zwiększenia wytrzymałości i trwałości betonu. Zasadność stosowania domieszek uplastyczniających i upłynniających pokazuje rysunek 2. Przedstawia on zmiany konsystencji w funkcji wartości wskaźnika w/c w obszarze dwóch krzywych obrazujących pole manewru technologicznego [5]. Rys. 2. Służą także do precyzyjnego (punktowego) określania wytrzymałości i jednorodności betonu przy[38, 18]. Aby ułatwić przesuw głowic po betonie stosuje się również głowice z ruchomymi oszacowywania wytrzymałości betonu „in situ” za pomocą badania odwiertów (tzw. odwiertów rdzeniowych) albo za pomocą metod pośrednich – nieniszczących. Opisane procedury nie zastępują normowej oceny zgodności wytrzymałości betonu w rozumieniu PN-EN 206-1:2005 [2], ale zgodnie z tą normą mogą być wykorzystywane do określenia przeprowadzono badania towarzyszące wytrzymałości na ściskanie oraz na rozcią-ganie przy na 3 próbkach sześciennych 150x150x150 mm. a) b) c) Rys. 6. Widoki próbek podczas badań: a) próbka S28+N7 w ramce do badania wytrzymałości na rozciąganie, b) obraz zniszczenia próbki zespolonej poprzez rozwarstwienie w płaszczyźnie W praktyce brakuje prostego algorytmu wynikającego z teorii niepewności, służącego do opracowania wyników pomiarów wytrzymałości betonu na ściskanie. W artykule zaproponowano kilka wariantów szacowania niepewności wyników pomiaru powierzchni docisku próbek walcowych i ich średniej wytrzymałości na ściskanie. Przyrost wytrzymaoci betonu w czasie wg PN-EN 1992-2 EC2. Oparcowanie: Dariusz Sobala , dr in., wer. 20091001. W normie EC2 zaoono, e wytrzymao betonu odpowiadajca klasie betonu, osiagana jest po 28 dniach dojrzewania w temperaturze 20 stopni Celcjusza. W cigu 28 dni wytrzymao przyrasta. Klasa betonu Klasa := "C40/50" Przedmiotem aukcji jest prasa hydrauliczna laboratoryjna do badania wytrzymałości próbek betonu. Prasa jest w bardzo dobrym stanie, mało używana, sprawna technicznie i gotowa do wzorcowania. Kontakt telefoniczny 668 157 877. Zapraszam. Okolice Krakowa. Pełny opis. Informacje o prasa hydrauliczna do badania próbek betonu - 6945316293 w dIsd. Uczniowie technikum budowlanego w laboratorium: Marta Łochocka, Wiktor Malinowski i Łukasz Kaliciak. Mirosław DragonLaboratorium betonu i stali w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 w Kluczborku kosztowało ponad 200 tysięcy zł. Nowoczesne laboratorium w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2, które jest pracownią dla technikum budowlanego, kosztowało ponad 200 tysięcy zł. - Mamy tutaj komorę do badania mrozoodporności, prasa do badania wytrzymałości betonu, suszarki do materiałów budowlanych, wanna laboratoryjna i aparat Vicata - mówi Jarosław Mrugalla, nauczyciel i opiekun Mamy takie samo laboratorium, jak Politechnika Opolska - podkreśla Marzena Perucka, dyrektorka ZSP nr 2. - Wszystko po to, żeby nasi uczniowie dobywali kompetencje zawodowe, które pozwolą im bez trudu znaleźć po szkole pracę. Szkoła z ulicy Byczyńskiej podpisała porozumienie z kluczborskim Prefabetem, producentem betonowych i żelbetowych elementów kanalizacyjnych. Dzięki tej współpracy fachowcy z Prefabetu prowadzą z uczniami zajęcia: teoretyczne z pokazami multimedialnymi, a także praktyczne w laboratorium Przygotowaliśmy tę pracownię pod konkretnego pracodawcę. Prefabet szkoli w naszym laboratorium również swoich pracowników - opowiada Marzena Perucka. - Współpracujemy z wieloma firmami, w których nasi uczniowie mają praktyki, a po szkole mają szansę dostać pracę: z Nestro, Cuprodem, Proteą, Neapco. Jako szkoła reagujemy na realne potrzeby pracodawców. W laboratorium betonu i stali uczniowie kierunków budowlanych uczą się przede wszystkim robić mieszkanki Ostatnio robiliśmy różne próbki betonu, na następnej lekcji będziemy j zgniatać prasą, badając ich wytrzymałość - opowiada Marta Łochocka z kl II b technikum budowlanego. Zdaniem uczniów takie nowoczesne pracownie są bardzo potrzebne, żeby dobrze nauczyć zawodu i mieć większe szanse na znalezienie dobrej Nie żałujemy, że wybraliśmy ten kierunek. Pracy w budowlance jest bardzo dużo, ponieważ o dobrego budowlańca, zwłaszcza inżyniera budownictwa jest bardzo trudno - mówią Wiktor Malinowski i Łukasz kluczborski chce pozyskać kolejne 2,8 mln zł na nowoczesny sprzęt i pracownie kształcenia zawodowego w kluczborskim szkołach ponadgimnazjalnych. W ZSP nr 2 ma powstać w pełni wyposażona pracownia mechatroniczna, kupiona ma być też trzecia obrabiarka CNC do pracowni mechanicznej, doposażona w sprzęt ma być też pracownia ofertyMateriały promocyjne partnera 3 August 2021 Bezpieczeństwo Badanie wytrzymałości betonu ma na celu określenie, czy parametry danej mieszanki zostały właściwie dopasowane do warunków panujących w miejscu jej zastosowania. Kontrola może dotyczyć między innymi stopnia odporności na ściskanie, rozciąganie lub mróz. W jakich sytuacjach wykonywane jest badanie wytrzymałości betonu? Jak w wypadku pozostałych wyrobów budowlanych, tak i w stosunku do betonu stosowane są procedury potwierdzające zgodność uzyskanych przez produkt parametrów technicznych w odniesieniu do określonych wymogów. W związku z tym, że produkcja betonu i kształtowanie się jego właściwości są procesem długotrwałym, kontrole zgodności produktu z normami mogą być przeprowadzane w różnych punktach czasowych, na przykład: w trakcie produkcji, w trakcie dostawy, po wbudowaniu. Kontrola ta może być przy tym przeprowadzona przez szereg różnych biorących udział w produkcji i obrocie towarem podmiotów: producenta, wykonawcę robót budowlanych, nadzorcę budowlanego, inwestora. Obowiązkowa kontrola zgodności betonu wykonywana jest przez producenta i ma na celu ustalenie zgodności produktu z kryteriami wynikającymi z normy PN-EN 206. W tym typie kontroli wyróżnia się następujące parametry: wytrzymałość betonu na ściskanie, wytrzymałość betonu na rozciąganie, właściwości inne niż wytrzymałość. Ewentualne dalsze kontrole są opcjonalne i wynikają głównie z braku zaufania odbiorców produktu do producenta i jego zapewnień. Mogą być również dyktowane zapisami specyfikacji projektowej oraz wątpliwościami dotyczącymi jakości betonu. Metody wykorzystywane do badania wytrzymałości betonu Do badania wytrzymałości betonu wykorzystywane są zróżnicowane metody dostosowane do typu testowanej wytrzymałości. Badanie wytrzymałości betonu na ściskanie Wytrzymałość na ściskanie to podstawowy parametr techniczny betonu, który określa nośność konstrukcji z niego wykonanych. Badanie wytrzymałości betonu na ściskanie przeprowadza się na próbkach pobranych w trakcie betonowania. Jego wyniki określają wytrzymałość tworzywa wbudowanego, która zależy nie tylko od jakości betonowej mieszanki, lecz także od technologii wbudowania. Do badania betonu wykorzystuje się dwie metody – prasę wytrzymałościową oraz młotek Schmidta. Prasa wytrzymałościowa Jest to metoda określana jako niszcząca. Próbki pobiera się ze zrobu, a ich wytrzymałość na ściskanie określa po 28 dniach niezbędnych do ustabilizowania materiału. Specjalna prasa napiera na próbkę, miażdżąc ją. Wytrzymałość betonu określa się na podstawie odczytu wartości siły potrzebnej do zniszczenia próbki. Młotek Schmidta Metoda ta stanowi metodę nieniszczącą, zwaną także nieinwazyjną – w trakcie badania próbka nie ulega zniszczeniu. Pomiar wykonywany jest przy pomocy młotka ręcznie, w oparciu o analizę zmiany energii bijaka sprężynowego po odbiciu od badanej powierzchni. Badanie wytrzymałości betonu na rozciąganie Badanie rozciągliwości przeprowadzane jest wtedy, gdy beton ma zostać wykorzystany w produkcji nawierzchni drogowej, gdzie będzie narażony na silne naprężenia rozciągające mogące wywoływać uszkodzenia. W celu przeprowadzenia badania wytrzymałości betonu na rozciąganie stosuje się przede wszystkim rozciąganie przy rozłupywaniu, gdzie mierzy się siłę rozłupującą, a następnie mnoży tę wartość przez współczynnik 0,9. Uzyskany wynik oznacza siłę rozciągającą. Badanie odporności betonu na wodę Badanie to ma na celu określenie poziomu wodoodporności betonu. W jego trakcie próbka substancji poddawana jest okresowemu działaniu wody nakierowanej pod ciśnieniem na jedną ze ścianek próbki. Obserwacji zostaje poddane to, czy woda przedostaje się na pozostałe ścianki, a także to, jak głęboko woda przeniknęła do wnętrza całej próbki. Badanie odporności betonu na mróz Beton stanowi tworzywo porowate, które pochłania wodę. W obniżonych temperaturach znajdująca się wewnątrz betonu woda zamarza, powiększając swoją objętość i powodując uszkodzenia struktury tworzywa. W celu ustalenia poziomu odporności danej mieszanki na mróz, wykonuje się badanie betonu polegające na określeniu masy złuszczonego materiału górnej powierzchni próbki na skutek zamrażania i odmrażania przy użyciu trzyprocentowego roztworu chlorku sodu. Wyniki kataloguje się po 28 i 56 cyklach, a samo badanie przeprowadza po 28 dniach dojrzewania betonu w warunkach uśrednionych. Osobne badania betonu przeprowadza się również w celu określenia wytrzymałości tworzywa przy obecności środków odladzających, można również zbadać beton pod kątem jego nasiąkliwości, choć badanie to nie jest przewidywane w obowiązujących normach zharmonizowanych. Wróć Szukaj wyników dla : Polska Prasy do badania wytrzymałości na zginanie płyt i rur z cementu włóknistego Aparatura do badania gruntu, budownictwo Polska (5) Aparatura do badania przepuszczalności materiałów budowlanych Polska (5) Aparatura do badania wapna Polska (3) Aparatura do kontroli barwy materiałów budowlanych Polska (3) Aparatura do kontroli podłóg i powierzchni dróg Polska (2) Aparatura do kontroli wiązania materiałów budowlanych Polska (5) Aparatura i urządzenia do kontroli materiałów ogniotrwałych Polska (3) Formy do badania betonu i cementu Polska (5) Igły Vicata Polska (5) Lokalizatory lub detektory stalowych elementów wzmocnienia betonu Polska (2) Mieszalniki do badania materiałów budowlanych Polska (4) Prasy, próba ściskania, do zaprawy murarskiej i betonu Polska (5) Prasy do badania wytrzymałości na zginanie płyt i rur z cementu włóknistego Polska (5) Rejestratory odkształceń i drgań w budownictwie Polska (3) Rezonansowa aparatura pomiarowa do badań materiałów budowlanych Polska (3) Sortownie, klasyfikacja materiałów budowlanych według wielkości ziaren Polska (12) Twardościomierze do badania twardości betonu Polska (8) Urządzenia do analizy składu chemicznego wapna i cementu Polska (3) Urządzenia do badania naprężeń płytek, dachówek Polska (1) Urządzenia do badań kurczliwości cementu i betonu Polska (6) Urządzenia do kontroli składników do wyrobu cementu Polska (6) Urządzenia kontrolne, zużycia poprzez ścieranie, do badań materiałów budowlanych Polska (4) Walce żłobiące i rozdrabniające do podłóg betonowych Polska (10) województwo dolnośląskie (1) województwo małopolskie (1) województwo mazowieckie (1) województwo opolskie (1) województwo śląskie (1) Budownictwo Maszyny i urządzenia dla inżynierii lądowej i budownictwa (budowlane) Aparatura kontrolna do materiałów budowlanych Odkryj nasze Sprawdzone Czołowe Firmy * Ten numer dostępny przez 3 minuty nie jest numerem odbiorcy ale numerem usługi, która połączy Cię z tą osobą. Usługa Kompass. Dlaczego ten numer? Usługa i darmowe rozmowy* * Ten numer, dostępny tylko przez 3 minuty, nie jest numerem korespondenta, tylko numerem usługi, dzięki ktrórej połączysz się z tą osobą Usługa Kompass. Dlaczego ten numer? Numer telefonu dostępny jako opcja Wszystkie linie są zajęte, spróbuj później. * Ten numer dostępny przez 3 minuty nie jest numerem odbiorcy ale numerem usługi, która połączy Cię z tą osobą. Usługa Kompass. Dlaczego ten numer? Usługa i darmowe rozmowy* * Ten numer, dostępny tylko przez 3 minuty, nie jest numerem korespondenta, tylko numerem usługi, dzięki ktrórej połączysz się z tą osobą Usługa Kompass. Dlaczego ten numer? Numer telefonu dostępny jako opcja Wszystkie linie są zajęte, spróbuj później. * Ten numer dostępny przez 3 minuty nie jest numerem odbiorcy ale numerem usługi, która połączy Cię z tą osobą. Usługa Kompass. Dlaczego ten numer? Usługa i darmowe rozmowy* * Ten numer, dostępny tylko przez 3 minuty, nie jest numerem korespondenta, tylko numerem usługi, dzięki ktrórej połączysz się z tą osobą Usługa Kompass. Dlaczego ten numer? Numer telefonu dostępny jako opcja Wszystkie linie są zajęte, spróbuj później. * Ten numer dostępny przez 3 minuty nie jest numerem odbiorcy ale numerem usługi, która połączy Cię z tą osobą. Usługa Kompass. Dlaczego ten numer? Usługa i darmowe rozmowy* * Ten numer, dostępny tylko przez 3 minuty, nie jest numerem korespondenta, tylko numerem usługi, dzięki ktrórej połączysz się z tą osobą Usługa Kompass. Dlaczego ten numer? Numer telefonu dostępny jako opcja Wszystkie linie są zajęte, spróbuj później. * Ten numer dostępny przez 3 minuty nie jest numerem odbiorcy ale numerem usługi, która połączy Cię z tą osobą. Usługa Kompass. Dlaczego ten numer? Usługa i darmowe rozmowy* * Ten numer, dostępny tylko przez 3 minuty, nie jest numerem korespondenta, tylko numerem usługi, dzięki ktrórej połączysz się z tą osobą Usługa Kompass. Dlaczego ten numer? Numer telefonu dostępny jako opcja Wszystkie linie są zajęte, spróbuj później. Powrót do góry strony Usługi Kompass Looking for new B2B Leads ? Purchase a Company list with the executives and contact details Wpisz co najmniej 3 znaki Maszyny wytrzymałościowe Maszyny wytrzymałościowe są urządzeniami umożliwiającymi sprawne i precyzyjne określenie poziomu wytrzymałości sprawdzanego materiału. W naszej ofercie znajdą Państwo wiele rodzajów maszyn dedykowanych zweryfikowaniu różnych parametrów betonu i innych materiałów konstrukcyjnych. Serdecznie zapraszamy do szczegółowego zapoznania się z pozycjami dostępnymi w tym dziale. Jak zawsze przygotowaliśmy urządzenia od wiodących producentów, które pozwolą na spory skok jakościowy w Państwa laboratorium. Zwarta i kompaktowa maszyna do badań na ściskanie Maszyny wytrzymałościowe BETA Zobacz produkt Rodzina urządzeń przeznaczonych do badań na zginanie różnorodnych materiałów budowlanych. Maszyny wytrzymałościowe DELTA Zobacz produkt Badania na ściskanie i zginanie w jednym urządzeniu - to właśnie zaleta maszyn kombinowanych. Maszyny wytrzymałosciowe MEGA Zobacz produkt Element dostosowujący maszynę wytrzymałościową do badań na rozciąganie przy rozłupywaniu. Wkładka DV 500 Zobacz produkt Elementy prefabrykowane, kręgi czy rury - takie właśnie elementy może badać to urządzenie. Maszyny wytrzymałościowe SIGMA Zobacz produkt Maszyna wytrzymałościowa – nie tylko prasa do betonu Maszyny wytrzymałościowe znajdują swoje zastosowanie niemalże w każdym laboratorium zajmującym się analizą i badaniem własności wytrzymałościowych materiałów. Ściskanie, rozciąganie, zginanie to podstawowe testy jakim materiał poddaje prasa wytrzymałościowa. Ale uniwersalna maszyna wytrzymałościowa poddają również próbki naprężeniom, mierząc przy tym wartości sił i odkształceń. Takie urządzenia to nie tylko prasa do betonu, pozwalająca na ściskanie próbek sześciennych czy zginanie belek betonowych, ale również zrywarki, służące do rozciągania np. nici czy tworzyw sztucznych aż do zerwania, gdzie rejestrowana może być ponadto maksymalna odległość przed zniszczeniem. Jako uniwersalna maszyna wytrzymałościowa, najczęściej określana jest prasa wytrzymałościowa za pomocą której można wykonać badanie wytrzymałości na ściskanie oraz zginanie. Maszyny wytrzymałościowe dzielimy również na statyczne i dynamiczne. Statyczne maszyny wytrzymałościowe charakteryzuje następujący powoli i w stałym tempie wzrost obciążeń. W przypadku maszyn dynamicznych mierzona jest nie tylko przyłożona siła, ale również czas jej trwania. Metoda ta wykorzystywana jest głównie w przypadku takich materiałów jak tworzywa sztuczne kompozyty czy polimery, gdyż ich właściwości zmieniają się w funkcji czasu, w jakim siła na nie oddziaływała. Świetnymi przedstawicielami wyżej wspomnianych maszyn wytrzymałościowych są urządzenia niemieckiej firmy Form+Test. W jej ofercie możemy znaleźć ściskające prasy hydrauliczne z rodziny ALPHA oraz BETA. Do prób zginania dedykowane są maszyny z serii DELTA, natomiast maszyny uniwersalne to seria MEGA. Warto dodać, że wspomniane prasy spełniają rygorystyczne normy ISO 7500 oraz EN 12390-4, które deklarują pierwszą klasę dokładności w przeprowadzanych badaniach. Maszyny wytrzymałościowe firmy Form+Test pracują pod kontrolą wbudowanych sterowników DigiMaxx lub osobnych szaf sterowniczych. Najnowsze kontrolery DigiMaxx C - 40 oraz C - 44 oprócz automatycznego przeprowadzania badań wytrzymałościowych i ciągłego monitorowania pracy, oferują transfer wyników badań do komputera. Oprogramowanie PROTEUS doposażone w odpowiednie moduły, pozwala na przeprowadzanie wybranych badań według wytycznych normowych w maszynach wytrzymałościowych wyposażonych w komputer PC. Z drugiej zaś strony oddzielne szafy sterownicze, jak najnowsza AS-C40-N, zawiera w sobie napęd hydrauliczny oraz urządzenia sterujące i rejestrujące nowej generacji. Aby sprostać nawet najbardziej nietypowym oczekiwaniom, producent przygotował szereg specjalistycznych wkładek i akcesoriów, które rozszerzają zakres użyteczności wyżej wspomnianych maszyn. Wśród nich możemy wyróżnić wkładkę DV 500S służącą do badania wytrzymałości na ściskanie próbek sześciennych, belek betonowych, cylindrycznych i odwiertów na rozciąganie przy rozłupywaniu. Płyty PWS umożliwiają wykonywanie badań wytrzymałości na ściskanie w ramie przeznaczonej do badań wytrzymałości na zginanie. Wkładki BV 10 OM oraz DV 600 AZ dostosowują maszynę wytrzymałościową do badania beleczek cementowych na ściskanie i zginanie. Korzystając ze stalowego stempla M-1340 S można wykonać badania wytrzymałości na zginanie krawężników i bloków betonowych. Wszystkie te akcesoria pozwalają w dowolnej chwili zmienić zastosowanie i funkcjonalność maszyny, by dopasować ją pod swoje potrzeby przeprowadzania badań wytrzymałościowych. Zachęcamy do zapoznania się z bogatą ofertą krojonych na miarę maszyn wytrzymałościowych oferowanych przez Viateco. A do testowania bloków betonowych i konstrukcji sugerujemy raczej, dostępne również w naszej ofercie, urządzenia NDT. Ta witryna internetowa używa plików cookie w celu ułatwienia nawigacji podczas poruszania się po stronie. Niezbędne pliki cookies są przechowywane w Twojej przeglądarce, ponieważ są one wymagane do działania podstawowych funkcji strony. Manage consent Odnośniki do prezentowanych badań: Badanie wytrzymałości betonu na ściskanie Badanie przyczepności - pomiar wytrzymałości betonu i warstw wykończeniowych na odrywanie / rozciąganie Badanie przyczepności przez odrywanie metodą pull-off Badanie wodoszczelności betonu i powłok pomiar wodoszczelności w warunkach laboratoryjnych na próbkach pobranych w trakcie betonowania lub wyciętych z konstrukcji badanie przepuszczalności wody przez beton wg PN-88/B-06250 badanie głębokości penetracji wody pod ciśnieniem wg PN-EN 12390-8 nieniszczący pomiar wodoszczelności w warunkach polowych metodą GWT Badanie stali zbrojeniowej i konstrukcyjnej Badania konstrukcji betonowych, żelbetowych oraz sprężonych (struno i kablobetonowych) Badania materiałowe stwardniałego betonu - do podstawowych parametrów betonu odpowiedzialnych za nośność i trwałość wykonanej z niego konstrukcji należy zaliczyć wytrzymałość na ściskanie oraz szczelność warstwy przypowierzchniowej. Klasa betonu (B) - odpowiada wytrzymałości gwarantowanej RbG betonu określanej na podstawie wyników wytrzymałości betonu na ściskanie zgodnie z normą PN-88/B-06250 Beton zwykły. Obecnie norma ta została zastąpiona normą PN-EN 206 Beton Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność, która wprowadza pojęcie klasy wytrzymałości na ściskanie (C). Klasa wytrzymałości na ściskanie (C) odpowiada wytrzymałości charakterystycznej fck,cyl / fck,cube betonu określonej zgodnie z PN-EN 206 i na co warto zwrócić uwagę, nie jest tożsama wytrzymałości gwarantowanej, gdyż wyznacza się ją na podstawie innych wzorów i procedur. Klasę wytrzymałości na ściskanie określa się na podstawie wytrzymałości charakterystycznej na ściskanie w 28 dniu dojrzewania na próbkach walcowych o średnicy 150 mm i wysokości 300 mm (fck,cyl) lub na próbkach sześciennych (tzw. "kostkach") o boku 150 mm (fck,cube). Alternatywnie można dokonać oceny klasy wytrzymałości betonu na próbkach rdzeniowych wyciętych z istniejącej konstrukcji - zalecane jest badanie próbek o średnicy i wysokości równej 100 mm. Badanie na próbkach wyciętych z konstrukcji wykonuje się również jako tzw. badanie reklamacyjne, w sytuacji gdy kwestionowana jest jakość i wytrzymałość betonu uzyskana na próbkach sześciennych pobranych w trakcie betonowania. Badania nieniszczące NDT nie dokonują bezpośredniego pomiaru wytrzymałości betonu na ściskanie, natomiast umożliwiają ustalenie wielu istotnych parametrów przypowierzchniowej warstwy betonu, skorelowanych z tą wytrzymałością. Z powyższego względu zaleca się weryfikację wyników badań nieniszczących na próbkach rdzeniowych wyciętych z konstrukcji. Jednorodność betonu ocenia się zwykle na podstawie analizy rozkładu wartości parametrów związanych z wytrzymałością betonu na ściskanie, na badanej powierzchni elementu konstrukcyjnego. Jednorodność betonu (rozkład jego parametrów wytrzymałościowych w konstrukcji) można określić na podstawie większej ilości próbek wyciętych z konstrukcji, a następnie ściśniętych w maszynie wytrzymałościowej. Popularną metodą oceny jednorodności betonu jest analiza wyników z pomiarów sklerometrycznych (pomiaru twardości przypowierzchniowej betonu). W podobny sposób można do oceny jednorodności betonu wykorzystać wyniki z pomiarów metodą pull-out i z metody ultradźwiękowej. Badanie wytrzymałości betonu na ściskanie na próbkach rdzeniowych Przewierty / odwierty - określenie wytrzymałości betonu na ściskanie na podstawie próbek rdzeniowych wyciętych z istniejącej konstrukcji. Pobieranie próbki rdzeniowej przy pomocy wiertnicy, do badań wytrzymałości betonu na ściskanie w prasie hydraulicznej Pobieranie odwiertów rdzeniowych (wiercenie rdzeniowe techniką diamentową) - przy użyciu wiertnicy diamentowej (wiertnicy z koronką diamentową) wycina się z konstrukcji odwierty rdzeniowe o średnicy z zakresu 50-250 mm (norma PN-EN 13791 zaleca aby średnica wyciętego rdzenia była równa Ø100 mm). Odwierty rdzeniowe do badań wytrzymałościowych pobiera się zwykle wiertnicą zamontowaną do konstrukcji na sztywno za pośrednictwem statywu, koronki w trakcie wiercenia są chłodzone wodą (alternatywnie możliwe jest zastosowanie koronek rdzeniowych do wiercenia na sucho), natomiast zastosowanie specjalnych przedłużek umożliwia wycinanie rdzeni o długości dochodzącej nawet do kilku metrów. Miejsce wyznaczone do wiercenia powinno być przed badaniem sprawdzone z użyciem detektora zbrojenia / lokalizatora instalacji celem uniknięcia uszkodzenia np. kabli instalacji elektrycznej lub przecięcia prętów zbrojeniowych. Przygotowanie odwiertów do badań - z pobranych z konstrukcji odwiertów - poprzez cięcie i szlifowanie - przygotowuje się próbki rdzeniowe (PN-EN 13791 zaleca aby średnica próbki była równa jej wysokości ∅ / h = 1:1). Badanie wytrzymałości na ściskanie - odpowiednio przygotowane próbki ściska się w maszynie wytrzymałościowej (prasie hydraulicznej). Norma PN-EN 13791 podaje wprost, że wytrzymałość na ściskanie uzyskana na próbkach o średnicy i wysokości 100 mm, odpowiada wytrzymałości "normowej" uzyskanej na próbkach sześciennych tzw. "kostkach" o boku 15 cm. Badanie próbek o średnicy i wysokości 100 mm uznaje się za najbardziej wiarygodną metodę oceny wytrzymałości betonu na ściskanie w konstrukcjach istniejących. Badanie tak przygotowanych próbek może również służyć do weryfikacji wytrzymałości betonu uzyskanego na "kostkach". Istnieje możliwość badania próbek o innych średnicach i proporcjach, do określenia na ich podstawie klasy wytrzymałości betonu wymagane jest jednak zastosowanie potwierdzonych naukowo współczynników korelacyjnych. Przewierty / odwierty kontrolne mogą służyć również do oceny makroskopowej głębszych partii konstrukcji, określenia jej grubości i rodzaju uwarstwienia, jak również do wykrywania wad wewnętrznych w konstrukcji. Więcej na ten temat ... Powiązane akty prawne, normy, zalecenia: PN-EN 12504-1 Badania betonu w konstrukcjach Część 1: Odwierty rdzeniowe - Wycinanie, ocena i badanie wytrzymałości na ściskanie PN-EN 12390-3 Badania betonu Część 3: Wytrzymałość na ściskanie próbek do badania PN-EN 13791 Ocena wytrzymałości betonu na ściskanie w konstrukcjach i prefabrykowanych wyrobach betonowych PN-EN 206 Beton Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność Badanie jednorodności i wytrzymałości betonu na ściskanie metodą sklerometryczną Ocena jednorodności oraz wytrzymałości betonu na ściskanie metodą sklerometryczną młotkiem Schmidta typu N - do elementów cienkościennych Metoda sklerometryczna (sklerometr / młotek Schmidta / concrete rebound hammer) – ocena jednorodności i wytrzymałości betonu w warstwie przypowierzchniowej. Pomiar tą metodą wykonywany jest na ogół przy pomocy sklerometru (np. młotka Schmidta) i umożliwia określenie powierzchniowej twardości betonu. W trakcie pomiaru stalowy trzpień uderza w powierzchnię betonu z określoną siłą, a przyrząd rejestruje na skali wielkość jego odskoku wyrażoną tzw. liczą odbicia. Opis przeprowadzania badań metodą sklerometryczną można znaleźć w instrukcji nr 210 Instytutu Techniki Budowlanej z roku 1977 oraz w normach PN-74/B-06262 i PN-EN 12504-2. Metoda sklerometryczną umożliwia w krótkim czasie wykonanie dużej liczby pomiarów na powierzchni badanego elementu, dzięki czemu znakomicie nadaje się do oceny jednorodności przypowierzchniowej warstwy betonu (wykrywania odspojeń i obszarów osłabionego betonu). Zasięg oddziaływania metody sklerometrycznej, w zależności od energii uderzenia użytego młotka, sięga od 3 cm (typ N) do 10 cm (typ M) w głąb betonu, stąd ocena wytrzymałości betonu na ściskanie wyznaczona tą metodą dotyczy głównie przypowierzchniowej warstwy betonu. Zgodnie z normą PN-EN 13791 wykorzystanie metody sklerometrycznej do oceny wytrzymałości betonu na ściskanie, wymaga skorelowanie uzyskanych tą metodą wyników, z wynikami uzyskanymi na próbkach rdzeniowych wyciętych z badanej konstrukcji i ściśniętych w maszynie wytrzymałościowej. Bez skorelowania błąd pomiaru może dochodzić do ± 30 %. Do badania wykorzystuje się jeden z czterech typów sklerometrów: Typ N - normalny, o energii uderzenia 2,21 Nm, stosowany do badania betonu zwykłego w konstrukcjach monolitycznych i prefabrykowanych, minimalna grubość badanego elementu 12 cm, miarodajne wyniki pomiarów uzyskuje się gdy grubość badanego elementu nie przekracza: 20 cm – przy dostępie jednostronnym (np. strop) 40 cm – przy dostępie dwustronnym (np. belka, słup, ściana z otworami) 60 cm – przy dostępie z co najmniej 3 stron (np. belka, słup) Typ M - ciężki, masywny o energii uderzenia 29,5 Nm, stosowany w badaniach betonu nawierzchni dróg i lotnisk, konstrukcji mostowych, fundamentów i innych masywnych konstrukcji, minimalna grubość badanego elementu 20 cm, zalecany do badania elementów o grubości powyżej 60 cm - obecnie nie jest już produkowany Typ L - lekki , o energii uderzenia 0,74 Nm, przeznaczony do badań betonów lekkich i zapraw Typ P - wahadłowy, o energii uderzenia rdzenia 0,88 Nm, przeznaczony do badań betonów i materiałów o małej twardości i wytrzymałości (np. tynku, stwardniałych zapraw murarskich, gazobetonu itp.). Obecnie w sprzedaży dostępne są głównie sklerometry typu N (do badań betonów zwykłych i wysoko wytrzymałych - przyrządy w wersji analogowej i cyfrowej) oraz sklerometry typu lekkiego do badań betonów lekkich, zapraw oraz spoin w murach. Poniżej kilka przykładów... Pomiary sklerometryczne nie należy przeprowadzać bezpośrednio nad zbrojeniem o otulinie mniejszej niż 3 cm, nad ziarnami grubego kruszywa, w miejscach silnego zawilgocenia betonu, na górnych powierzchniach elementów usytuowanych poziomo podczas betonowania. Typ młotka powinien być właściwie dobrany do grubości i twardości elementu konstrukcyjnego. Badanie sklerometryczne powinno być poprzedzone rozpoznaniem układu zbrojenia, usunięciem skorodowanego betonu oraz przeszlifowaniem i odpyleniem powierzchni w miejscu badania. Na pojedynczym elemencie pomiary wykonuje się w minimum 12 miejscach, a w każdym miejscu dokonuje się minimum 6 odczytów. Do najczęstszych błędów popełnianych przy pomiarach metodą sklerometryczną należy zaliczyć: ocena wytrzymałości betonu na ściskanie bez wcześniejszego skorelowania na próbkach rdzeniowych (błąd do ± 30 %), stosowanie młotka typu N do badania konstrukcji masywnych (zalecany młotek ciężki typu M), pomiar bez wcześniejszego oczyszczenia powierzchni betonu. Ciekawostki: W Ameryce Północnej popularna jest również inna metoda określania wytrzymałości betonu na ściskanie na podstawie powierzchniowej twardości betonu – jest to tzw. WINDSOR PROBE (ASTM C803 Standard Test Method for Penetration Resistance of Hardened Concrete) – w tym oznaczeniu wstrzeliwuje się w badany element konstrukcyjny sondę (kotew) a wytrzymałość betonu na ściskanie ustala się na podstawie głębokości, na jaką wbiła się sonda. W Ameryce Północnej jedną z metod oceny jednorodności betonu w warstwie przypowierzchniowej, a w szczególności przy wykrywaniu obszarów odspojeń jest chain drag metod. W trakcie pomiarów tą metodą przeszkolony pracownik nasłuchuje różnic w dźwięku, jaki wydaje ciągnięty po betonie łańcuch lub grupa łańcuchów. Powiązane akty prawne, normy, zalecenia: PN-EN 13791 Ocena wytrzymałości betonu na ściskanie w konstrukcjach i prefabrykowanych wyrobach betonowych PN-EN 12504-2 Badania betonu w konstrukcjach - Część 2: Badania nieniszczące - Oznaczanie liczby odbicia PN-74/B-06262 Nieniszczące badania konstrukcji z betonu. Metoda sklerometryczna badania wytrzymałości betonu na ściskanie za pomocą młotka Schmidta typu N Instrukcja ITB nr 210 Metoda sklerometryczna do badań wytrzymałości betonu w konstrukcji, 1977 ASTM C805 Standard Test Method for Rebound Number of Hardened Concrete Badanie wytrzymałości betonu na ściskanie metodą pull-out Metoda pull-out – badanie pozwala na pomiar wytrzymałości betonu na ściskanie w warstwie przypowierzchniowej, co jest szczególnie istotne przy ocenie wytrzymałości betonu na ściskanie w warstwie przypowierzchniowej trwałości konstrukcji możliwości wykonania napraw konstrukcji jakości przygotowania podłoża betonowego przed wykonaniem naprawy jakości otuliny betonowej (jakości pielęgnacji, zagęszczenia) wczesnej wytrzymałości betonu, w celu przyspieszenia prac budowlanych (określenie możliwości rozszalowania lub sprężenia konstrukcji) odporności młodego betonu na uszkodzenia mrozowe. Istota badania betonu metodą pull-out polega na pomiarze siły niezbędnej do wyrwania z betonu osadzonej w nim stalowej kotwy. Kotew zabetonowuje się w konstrukcjach nowo wznoszonych, a konstrukcjach istniejących kotew rozpręża w specjalnie wyciętym otworze. W trakcie pomiaru kotew jest wyrywana z betonu za pomocą siłownika hydraulicznego, który zapiera się o powierzchnię betonu poprzez pierścień oporowy. Dzięki właściwemu doborowi proporcji elementów zestawu, między kotwą a podstawą pierścienia oporowego wytwarza się złożony stan naprężeń, który w efekcie prowadzi do zniszczenia betonu, charakteryzującego się ścisłą korelacją między rejestrowaną siłą wyrywającą kotew, a wytrzymałością betonu na ściskanie. Norma PN-EN 13791:2007 zaleca skorelowanie uzyskanych tą metodą wyników, z wynikami uzyskanymi na próbkach rdzeniowych wyciętych z badanej konstrukcji i ściśniętych w maszynie wytrzymałościowej. Metoda jest zaliczana do badań nieniszczących, po badaniu pozostaje stożkowy otwór o średnicy 5,5 cm i głębokości 2,5 cm. Badanie powinno być poprzedzone lokalizacją zbrojenia, usunięciem skorodowanego betonu i wyrównaniem powierzchni. Oś kotwy musi znajdować się minimum 100 mm od krawędzi i narożników elementu i 50 mm od wkładek zbrojeniowych. Na pojedynczym elemencie badania wykonuje się w minimum 5 miejscach pomiarowych. Metody nie stosuje się do betonów na kruszywach lekkich oraz do betonów o uziarnieniu kruszywa nie przekraczającym 38 mm. Przykładami zestawów pomiarowych wykorzystujących tą metodę jest zestaw „CAPO-Test” dla konstrukcji istniejących i zestaw „LOK-Test” dla konstrukcji nowo wznoszonych. Film instruktarzowy badania metodą pull-out (CAPO-Test): Powiązane akty prawne, normy, zalecenia: PN-EN 13791 Ocena wytrzymałości betonu na ściskanie w konstrukcjach i prefabrykowanych wyrobach betonowych PN-EN 12504-3 Badania betonu w konstrukcji. Część 3: Oznaczenie siły wyrywającej (pull-out force) Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych: Zalecenia dotyczące oceny jakości betonu „in-situ” w nowo budowanych konstrukcjach obiektów mostowych. IBDiM, Wrocław, 1998 Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych: Zalecenia dotyczące oceny jakości betonu „in-situ” w istniejących konstrukcjach mostowych. IBDiM, Wrocław, 1998 ASTM C900 Standard Test Method for Pullout Strength of Hardened Concrete Przyrządy – CAPO-Test i LOK-Test firmy Germann Instruments. Badanie wytrzymałości betonu metodą ultradźwiękową Badanie wytrzymałości betonu na ściskanie oraz wykrywanie wad wewnętrznych w betonie metodą ultradźwiękową Metoda ultradźwiękowa - ocena jednorodności i wytrzymałości betonu na ściskanie oraz wykrywanie wad wewnętrznych w betonie na podstawie prędkości rozchodzenia się fal ultradźwiękowych (> 20 kHz) w badanym elemencie. Przyrządy stosowane w tej metodzie zwane są betonoskopami. Pomiar wytrzymałości betonu na ściskanie wymaga wcześniejszego wykalibrowania betonoskopu na próbkach rdzeniowych wyciętych z badanej konstrukcji i ściśniętych w maszynie wytrzymałościowej. Pomiary na danym elemencie należy przeprowadzić, w co najmniej 20 miejscach. Pomiarów nie należy wykonywać w miejscach spękanych, rakowatych lub skorodowanych, w bezpośredniej bliskości prętów zbrojeniowych i w rejonach największej koncentracji naprężeń. Do istotnych niedogodności metody należy zaliczyć wymóg obustronnego dostępu do danego miejsca pomiarowego – osie głowic przyrządu powinny leżeć na jednej prostej przechodzącej przez to miejsce. Najnowsze przyrządy w tej grupie umożliwiają również pomiar metodą pośrednią z wykorzystaniem fali powierzchniowej. Metoda wrażliwa jest na różnice w zawilgoceniu powierzchni betonu, czy obecność prętów zbrojeniowych. Zastosowanie metody ultradźwiękowej do wykrywania wad wewnętrznych w betonie - opisano w dziale "Defekty w betonie". Powiązane akty prawne, normy, zalecenia: PN-EN 13791 Ocena wytrzymałości betonu na ściskanie w konstrukcjach i prefabrykowanych wyrobach betonowych PN-EN 12504-4 Badania betonu. Część 4: Metoda ultradźwiękowa PN-74/B-06261 Nieniszczące badania konstrukcji z betonu. Metoda ultradźwiękowa Instrukcja ITB nr 209 Metoda ultradźwiękowa do badań wytrzymałości betonu w konstrukcji. ITB, Warszawa 1997 ASTM C597-09 Standard Test Method for Pulse Velocity Through Concrete Przyrządy – np. Pundit Lab firmy Proceq, The Surfer - Ultrasonic Pulse Velocity Tester. Badanie przyczepności - pomiar wytrzymałości betonu i warstw wykończeniowych na odrywanie / rozciąganie Badanie przyczepności przez odrywanie metodą pull-off (test przyczepności, pomiar wytrzymałości na odrywanie/rozciąganie betonu oraz warstw wykończeniowych, próba pull-off) pozwala na ocenę: wytrzymałości na odrywanie powłok, wypraw, napraw, tynków, posadzek, hydroizolacji z pap zgrzewalnych itp. na podłożu takim jak beton i stal możliwości wykonania napraw powierzchniowych konstrukcji betonowych jakości przygotowania podłoża betonowego przed i po wykonaniu napraw powierzchniowych Pomiar wytrzymałości na odrywanie dokonuje się poprzez przyklejenie do badanej powierzchni stalowego/aluminiowego krążka (stempla, płytki) najczęściej o średnicy 50 mm, a po stwardnieniu kleju obwiercenie krążka koronką rdzeniową na głębokość minimum 1,5 cm poniżej badanej płaszczyzny styku łączonych materiałów. Dla zwiększenia dokładności pomiaru stosuje się krążki o większej średnicy np. 75 mm, a przy badaniach przyczepności grubszych warstw materiału, takich jak kilkucentymetrowe warstwy betonu natryskowego (torkretu), stosuje się obwiercanie krążków przy pomocy wiertnic mocowanych do konstrukcji. Nad przyklejonym krążkiem osadza się przyrząd pomiarowy (siłownik hydrauliczny), który po wypoziomowaniu łączy się z krążkiem, a pomiar polega na równomiernym przekazywaniu siły odrywającej z przyrządu na krążek. Dostępne są różne przyrządy pomiarowe - mocowane do badanej powierzchni poprzez trójnóg lub pierścień, z wyświetlaczem wskazówkowym lub elektronicznym, z opcją automatycznego przyrostu siły odrywającej. Przyrządy do pomiaru przyczepności metodą pull-off odznaczają się zróżnicowaną dokładnością, z błędem pomiaru od 1% do nawet 15%. Za w pełni poprawny wynik uznaje się pomiar, gdy zniszczenie (oderwanie krążka z badanym materiałem) nastąpi w badanym podłożu. Norma PN-EN 1542 podaje 8 rodzajów standardowych zniszczeń oraz wskazuje przypadki, kiedy wynik pomiaru należy odrzucić. Film instruktarzowy badania metodą pull-off (BOND-Test): Powiązane akty prawne, normy, zalecenia: PN-EN 1542 Wyroby i systemy do ochrony i napraw konstrukcji betonowych. Metody badań. Pomiar przyczepności przez odrywanie PN-EN 12636 Wyroby i systemy do ochrony i napraw konstrukcji betonowych - Metody badań - Oznaczanie przyczepności betonu do betonu PN-EN 1504 Wyroby i systemy do ochrony i napraw konstrukcji betonowych Katalog zabezpieczeń powierzchniowych drogowych obiektów inżynierskich, część I ‑ Wymagania. IBDiM, Żmigród, 2002 Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych: Zalecenia dotyczące oceny jakości betonu „in-situ” w istniejących konstrukcjach mostowych. IBDiM, Wrocław, 1998 ASTM C1583 Standard Test Method for Tensile Strength of Concrete Surfaces and the Bond Strength or Tensile Strength of Concrete Repair and Overlay Materials by Direct Tension (Pull-off Method) Poniżej kilka przykładowych zestawów pomiarowych do testów pull-off: Badanie wodoszczelności betonu i powłok Wodoszczelność (wodoprzepuszczalność) betonu jest to zdolność betonu do przeciwstawiania się przepływowi wody będącej pod ciśnieniem. Wodoszczelność betonu powiązana jest z jego porowatością, stopniem zagęszczenia, sposobem połączenia pustek kapilarnych, obecnością spękań i mikrospękań. Zgodnie z PN-EN 206 - mrozoodporność betonu i jego nasiąkliwość – tracą obecnie wagę właściwości normowych, natomiast norma ta utrzymała w mocy konieczność wykonywania badania wodoszczelności betonu. Badanie wodoszczelności konstrukcji nowo wznoszonych wykonuje się standardowo na próbkach betonu pobranych w trakcie betonowania. Badanie wodoszczelności betonu można również wykonać na próbkach wyciętych z istniejącej konstrukcji, ale unika się tego, gdyż do badania potrzebna jest relatywnie duża liczba próbek, których pobranie może w istotny sposób osłabić konstrukcję lub obniżyć jej wodoszczelność. Pomiar wodoszczelności w warunkach laboratoryjnych na próbkach pobranych w trakcie betonowania lub wyciętych z istniejącej konstrukcji Metoda 1 - Badanie przepuszczalność wody przez beton - wodoszczelność betonu wg. PN-88/B-06250 „Beton zwykły” (norma wycofana i zastąpiona przez PN-EN 206) określa się na podstawie badań minimum 6 próbek rdzeniowych o śr. 100 mm i długości 150 mm wyciętych z pojedynczego elementu. Badanie polega na zwiększaniu ciśnienia wody oddziałującego na powierzchnię próbki o 0,2 MPa co kolejne 24 godziny. Rozróżnia się 6 stopni wodoszczelności (W2, W4, W6, W8, W10, W12). Liczba po literze W oznacza dziesięciokrotną wartość ciśnienia wody w MPa działającego na próbki betonowe. Stopień wodoszczelności betonu uznaje się za osiągnięty, jeżeli pod wymaganym ciśnieniem wody w czterech na sześć badanych próbek nie stwierdza się oznak przesiąkania wody. Dla przykładu zbadanie betonu o stopniu wodoszczelności W8 trwa około tygodnia. Beton o stopniu wodoszczelności W8 w odniesieniu do obiektów mostowych uznaje się za wodoszczelny. Metoda 2 - Badanie głębokości penetracji wody pod ciśnieniem - wodoszczelność betonu wg. PN-EN 12390-8 „Badania betonu. Część 8: Głębokość penetracji wody pod ciśnieniem” określa się poprzez wywieranie na próbkę ciśnienia 0,5 MPa przez okres 72 godzin (3 doby), następnie próbkę się rozłupuje i jeżeli penetracja wody jest mniejsza niż 50 mm beton uznaje się za wodoszczelny. Minimalny wymiar boku lub średnicy próbki nie powinien być mniejszy niż 150 mm. Nieniszczący pomiar wodoszczelności betonu i powłok w warunkach polowych metodą GWT Umożliwia przeprowadzenie nieniszczącego badania wodoszczelności bezpośrednio na konstrukcji - zgodnie z Zaleceniami dotyczącymi oceny jakości betonu „in-situ” istniejących konstrukcjach mostowych - opracowanymi przez Instytut Badawczy Dróg i Mostów. Nieniszczący pomiar wodoszczelności betonu / powłok / fug metodą GWT - istota pomiaru Metoda GWT może być stosowana do oceny wodoszczelności powierzchniowej i prób szczelności: betonu, powłok wodoszczelnych, murów i ścian ceglanych, spoin, fug, uszczelnień styków, przerw i styków technologicznych, napraw powierzchniowych, iniekcji rys. W metodzie GWT wodoszczelność wyrażona jest w postaci „przepływu cieczy” [mm/sek], jeśli wartość ta nie będzie większa od wartości granicznej równej mm /sek, to można przyjąć, że beton charakteryzuje się wymaganym dla obiektów inżynierskich stopniem wodoszczelności W8 zgodnie z polską normą PN-88/B-06250. Metoda GWT może być stosowana na powierzchniach pionowych i poziomych (od góry) oraz na powierzchniach o lekkim zakrzywieniu (słupy) przy zastosowaniu grubszej uszczelki. Zasada pomiaru - w badaniach GWT szczelna komora ciśnieniowa mocowana jest do badanej powierzchni, a następnie wypełniana przegotowaną wodą, która poddawana jest wymuszonemu działaniu ciśnienia. Mierzony jest ubytek ilości wody, która wniknęła w podłoże przy zadanym ciśnieniu w ustalonym przedziale czasu - na ogół ciśnienie 1 Bar i czas pomiaru 10 minut. Pojedynczy pomiar, wraz z przygotowaniem miejsca pomiarowego (wstępne zwilżenie powierzchni) zajmuje około 30 minut. Pomiar wykonuje się w minimum 5 punktach na element. Powiązane akty prawne, normy, zalecenia: PN-EN 12390-8 Badania betonu. Część 8: Głębokość penetracji wody pod ciśnieniem PN-88/B-06250 Beton zwykły (norma wycofana i zastąpiona przez PN-EN 206) Generalna Dyrekcja Dróg Publicznych: Zalecenia dotyczące oceny jakości betonu „in-situ” w istniejących konstrukcjach mostowych. IBDiM, Wrocław, 1998 ISO/DIS 7031: Festbeton; Bestimmung der Eindringtiefe von Wasser unter Druck, 1963 Przyrządy – GWT-Test firmy Germann Instruments Badanie stali zbrojeniowej i konstrukcyjnej Odkuwka zbrojenia - pozwala pomierzyć średnicę prętów, grubość otuliny oraz ocenić klasę stali i wielkość ubytków korozyjnych na zbrojeniu Określenie gatunku stali – gatunek stali można określić pośrednio na podstawie laboratoryjnej analizy zawartości pierwiastków w próbce wyciętej z konstrukcji, a następnie porównanie pomierzonych zawartości pierwiastków z wymaganiami norm obowiązujących w okresie budowy badanej konstrukcji. Przy określaniu gatunku stali można się również posiłkować pomiarem jej twardości jedną z metod Vickersa, Rockwella lub Brinella. Pobrane z konstrukcji próbki mogą zostać poddane badaniom makro i mikroskopowym w celu określenia struktury stali oraz ilości i rodzaju wtrąceń. Badania wytrzymałościowe stali – wykonuje się na próbkach wyciętych z konstrukcji, a następnie zbadanych w maszynie wytrzymałościowej. Do badania wytrzymałościowego stali wymaga się minimum 3 próbek. Określenie klasy stali zbrojeniowej – klasę stali zbrojeniowej można określić na podstawie odkuwek i bezpośredniej ocenie sposobu użebrowania wbudowanych w konstrukcję prętów zbrojeniowych.

prasa do badania wytrzymałości betonu